Avala je omiljeno izletište svim ljubiteljima prirode. Posebno je pogodna za stanovnike Beograda i okoline, jer im je na domak ruke. Osim automobilom, na Avalu se može doći i gradskim prevozom: 401, 402, 403, 404 i 406 (sa Banjice) do samog podnožja Avale. U letnjoj sezoni, autobus broj 400 vozi putnike od Slavije, pa sve do vrha Avale i nazad.
Na Avali se nalaze dva planinarska doma: Mitrovićev Dom i Čarapićev Brest, kao i Hotel Avala u kojima možete da ručate ili prenoćite. Zgrada hotela Avala podignuta je 1928. godine na zahtev kralja Aleksandra Prvog Karađorđevića, a za potrebe Ministarstva šumarstva i vodoprivrede Kraljevine Jugoslavije. Objekat je projektovao ruski arhitekta Viktor Lukomski, a dekorativnu plastiku i dve skulpture sedećih sfingi na ulaznom tremu izradio je ruski vajar Vladimir Zagorodnjuk. Nalazi se na visini od oko 480 metara nadmorske visine.
Oni koji preferiraju ručak u prirodi u sopstvenoj režiji, mogu pripremati roštilj na obeleženim mestima koja su za to predviđena.
Na Avali su se do sada održavala takmičenja u orijentiringu, veranju (climbing), planinskom biciklizmu (mountain bike) kao i pojedine etape brdskog relija.
Obnovljeni toranj završen je 23. oktobra 2009. Toranj ima dva lifta i restoran na 119-om metru odnosno vidikovac na 122-om metru visine. Ukupna visina tornja je 204,57 metara.
U neposrednoj blizini, na putu za Zuce, se nalaze dečije odmaralište Šuplja stena i jezero Trešnja.
Do II svetskog rata Avala je imala i svoj dan: Ðurdevdan (6 maj), kada je na njoj posebno bilo živo i veselo. Od rane zore (Ðurdevdanski uranak) dolazile su grupe mladeži, Sokoli, Skauti, planinari, ljubitelji prirode i meštani okolnih sela u živopisnim narodnim nošnjama. Posle rata ovaj lep običaj je zaboravljen, a nešto slično sada se desava za 1. maj.